കുട്ടിക്കാലത്ത്, സ്കൂളില് പോകുന്ന വഴിയുടെ അരികില്
പാവപ്പെട്ട കൂലിപ്പണിക്കാര്
‘പന്നിമല’ത്തുന്നത് സുലഭമായ കാഴ്ച്ചയായിരുന്നു.
“അകത്ത്, ഞാനൊരു ഒരുരൂവ്യാ വെച്ചു” ,
“ഞാനങ്ക് ട് ഒരു രണ്ട്രൂവ്യാ പൊറത്താ ഇട്ടു”
എന്നീ വായ്ത്താരികളോടെയാണ് അങ്കം.
പത്തിരുപതു വര്ഷങ്ങള് കൂടി കഴിഞ്ഞപ്പോള്
“ ഞാനൊരമ്പതിട്ടു, നീയൊ? ”, “ ഞാനിന്നൊന്നുമിടുന്നില്ല, കടം”
എന്നൊക്കെപ്പറയുന്ന സഹപ്രവര്ത്തകരെ ഞാന്
കൌതുകത്തോടെ നോക്കിയിരിക്കുമായിരുന്നു.
ദൈവം ഇടയ്ക്കിടെ ഇറങ്ങിവന്ന്, മഹാത്യാഗികളായ
ഈ അനുഷ്ഠാനകലാകാരന്മാരുടെ ചന്തിയ്ക്കിട്ട് നാലു പൂശ കൊടുത്താല്
അവമ്മാരുടെയൊക്കെ വീടുകളില് ഫുള്ട്ടിഫുള്
ശാന്തിയും സമാധാനവും കളിയാടും എന്ന് എന്നും തോന്നാതില്ല.
സോറി, ഫോറെസ്റ്റ് റേഞ്ചാപ്പീസെത്തി.
ഇന്ന്, ഇപ്പൊ,
ഞാനെന്റെ വക ഒരു നാലെണ്ണാ കൈയീന്നിട്വാണ് . . .
3 comments:
ദൈവം ഇടയ്ക്കിടെ ഇറങ്ങിവന്ന്, മഹാത്യാഗികളായ
ഈ അനുഷ്ഠാനകലാകാരന്മാരുടെ ചന്തിയ്ക്കിട്ട് നാലു പൂശ കൊടുത്താല് അവമ്മാരുടെ വീടുകളില് ഫുള്ട്ടിഫുള് ശാന്തിയും സമാധാനവും ആയിരിക്കും എന്നും തോന്നാതില്ല .
ചേട്ടാ... പ്രതിഭകൊണ്ട് പുലി അല്ലെങ്കിലും ഭാരം വച്ച് നോക്കിയാല് (നൂറ്റിപ്പതിനേഴര കിലോ) ഒരിടത്തരം പുലിയുടെ ഗണത്തില് പെടുത്താവുന്ന ഈയുള്ളവന് ഒരു കാരിക്കേച്ചര് വരച്ച് തരുമോ? ചുമ്മാ ഒരു സന്തോഷത്തിന്. സമയക്കുറവ് കാണുമെന്നറിയാം. എങ്കിലും....
പോങ്ങൂ,
സഹതടിയനായതുകൊണ്ടുമാത്രം ഇതാ...
http://bp2.blogger.com/_r2qDmka_gcI/R2ppy1-bRKI/AAAAAAAABAs/eeYtS6mEE44/s1600-h/Pongummootan.jpg
Post a Comment