പുലി 100 : ഞാന്‍ തോറ്റു

നാട്ടുവെളിച്ചം വീണുകിടന്ന മനസ്സുകളില്‍ വെറും മറ്റൊരു വരയനായി മാത്രം പരിഭ്രമത്തോടെയും ലജ്ജയോടെയും ഒതുങ്ങിയിരുന്ന എന്നെ വഴിവിട്ട കാരുണ്യത്തിന്റെ പ്രകാശത്തില്‍ കൊണ്ടിരുത്തിയ എന്റെ പ്രിയപ്പെട്ട വായനക്കാര്‍ക്ക് ... ,

ക്യാരിക്കേച്ചര്‍ ബ്ലോഗുകളില്ലാത്ത ഒരു ഭാഷയില്‍, വെറും അഞ്ചു മാസം കൊണ്ട് നൂറു പോസ്റ്റുകളിലായി ആയിരത്തിലധികം കമെന്റുകള്‍ ഈ മുറിമൂക്കനു കിട്ടിയതിലെ ആഹ്ലാദം മറച്ചുവെക്കുന്നത് ധിക്കാരവും ഗുരുനിന്ദയും ആണെന്നു തന്നെ കരുതുന്നു‍.

ഇടയില്‍, ഞാന്‍ നേരിട്ടയച്ചുകൊടുത്ത ക്യാരിക്കേച്ചറിനുശേഷം, പുതിയ പോസ്റ്റുകള്‍ തോറുമുള്ള എന്റെ എത്രയോ സൂചനകള്‍‍ക്കൊന്നിനുപോലും ഒരു സ്മൈലി പോലുമറിയിക്കാത്ത ഏതാനും പുലികളുണ്ട്. പക്ഷെ, ഒരു കമെന്റുപോലും കിട്ടാതെപോയ മറ്റു ആറേഴുപുലികളുടെ നേരിയ സങ്കടമോര്‍ത്താണ് എനിക്കുല്‍ക്കണ്ഠ. എന്താവാം, അവര്‍ അത്രകണ്ട് തിരസ്കൃതരാവാന്‍ കാരണം ?

കമെന്റില്ലാതെ ഒഴിഞ്ഞ പോക്കറ്റുമായി ഒറ്റക്കാലില്‍ നില്‍ക്കുന്ന ആ ഏഴകളില്‍ ചിലര്‍ക്ക് ഞാന്‍ മോഹിച്ച് അവതരിപ്പിച്ച ശരീരവിന്യാസങ്ങളുണ്ട്. പുതുക്കിപ്പണിത വീട്ടിലെ പഴയ എടുപ്പുകള്‍ കണക്കെ എന്റെ വേഗമേറിയ ആദ്യ വരകളില്‍ അറിയാതെ വന്നുവീണ പ്രസാദമുണ്ട്. ഈ വന്യമായ യന്ത്രം ചിത്രത്തിന്റെ ഛായയില്‍ത്തീര്‍ക്കുന്ന അലംകാരപ്പണീകളീല്‍ ആ അത്ഭുതങ്ങള്‍ മാഞ്ഞുപോകാതിരിയ്ക്കണേ എന്ന് ഭ്രമിപ്പിക്കുന്ന വരകളുടെ കൊടുംകാട്ടില്‍പ്പെട്ട് ഞാന്‍ എത്രയോ തവണ ഉള്ളം തപിച്ചിട്ടുണ്ട്. ഛായാസാദൃശ്യത്തിന്റെയും ഭാവഭംഗിയുടേയും മാരീചന്മാര്‍ മാറിമാറി രണ്ടു വശങ്ങളില്‍നിന്നും എന്നെ വശീകരിച്ച് നിറവിന്റെ വനഭൂമികള്‍ക്കപ്പുറത്ത്, നിറങ്ങള്‍ മാത്രം നിറഞ്ഞ തരിശുനിലങ്ങളിലേയ്ക്ക് തെളിച്ചിട്ടുണ്ടെന്നൊ !

എന്നിട്ടും ഇതാ ... ഞാന്‍ കാരുണ്യമില്ലാതെ വേഗത്തില്‍ത്തീര്‍ത്ത രൂപങ്ങളില്‍ ചിലതിനെ പലരും ഗാഢാശ്ലേഷിക്കുന്നു. സ്നേഹാധിക്യത്താല്‍ ശ്വാസം കൊടുത്തു ചലിപ്പിക്കാന്‍ നോക്കിയ രൂപങ്ങളില്‍ ചിലതിനെ വെള്ളപുതപ്പിക്കുന്നു. തികട്ടിവരുന്ന പഴയ ചരിത്രസ്മരണകളില്‍, രൂപം തന്നെയാണുള്ളടക്കമെന്നു കരുതി, ചില പാവം പടങ്ങളെ കമന്റ്കവലയിലിട്ട് തേജോവധം ചെയ്യുന്നു. ഓര്‍മ്മയിലെ രൂപം ഇടഞ്ഞുനില്‍ക്കുന്നതിനാല്‍ ചെയ്തുതീര്‍ത്തതിനെ എമ്പാടും അഴിച്ചുപണിയണമെന്നു വാശിപിടിക്കുന്നു. ‘വലതു കയ്യില്‍ വീണുകിട്ടിയ ഒരു ചെറു വിരുതു മാത്രമുള്ള’ ഈ എളിയവനെ വരയന്‍പുലിയാക്കുന്നു ... !

പക്ഷെ... ഈ യുദ്ധക്കളങ്ങള്‍ക്കപ്പുറത്ത്, ചിതറിക്കിടക്കുന്ന ജനപഥങ്ങളില്‍ സര്‍വായുധാഭരണഭൂഷകളോടെ ചിത്രപ്പെടാന്‍ കുതൂഹലം കൊള്ളുന്ന അസംതൃപ്തരെ ഞാന്‍ കാണാതെയല്ല. അവരില്‍ . . . പുലിപ്പട്ടം കിട്ടിയ പലര്‍ക്കും മുന്‍പേ, സമ്മതം കാതില്‍ വന്നു പറഞ്ഞവരുണ്ട്. ഒരു കല്പിതരൂപം മാത്രം വരഞ്ഞാല്‍ മതി എന്ന് നിശ്ശബ്ദമായി സൂചിപ്പിച്ച ബ്ലോഗിലെ, പലരുടേയും അനിഷ്ടങ്ങള്‍ പേറുന്ന മായാരൂപങ്ങളുണ്ട്. ദൂരെ നാട്ടിലുള്ള ഭാര്യയ്ക്കും കുഞ്ഞുങ്ങള്‍ക്കും തന്റെ ചിലവില്‍ തലയറഞ്ഞൊരു ചിരി വാഗ്ദാനം ചെയ്തു മടങ്ങിയവരുണ്ട്. ബ്ലോഗില്‍ ഒരു ഉയിര്‍ത്തെഴുന്നേല്‍പ്പിനൊരുങ്ങുന്നവരുണ്ട്. പലരാലും വീണ്ടെടുക്കപ്പെടാന്‍ ആഗ്രഹിക്കുന്നവരുണ്ട്. ചിരിക്കുന്ന ദൈവത്തെ നിശ്ശബ്ദനാക്കുംവിധം, നിര്‍ഭാഗ്യം ജീവിതത്തിലെ ചിരി എന്നേയ്ക്കുമായി തട്ടിയെടുത്തവരുണ്ട്.

ഒരാഴ്ച്ച മുന്‍പേ ഇവിടെക്കാണുന്ന 99 ഉം തീര്‍ത്തപ്പോഴും ഇവരായിരുന്നു എന്റെ മുന്നില്‍. ആര്‍ക്കും നൂറാമനാവാമായിരുന്നു. മോഹിപ്പിക്കുന്ന മുഖങ്ങളുള്ളവരായിരുന്നു ചിലരെങ്കിലും. ആദ്യം കയ്യില്‍ വന്നതാദ്യം എന്ന ലളിതമായ കാലപ്രമാണം ഇടയ്ക്കുവെച്ചെന്നോ കൈമോശം വന്നുപോയതിലെ ജാള്യത, സങ്കടം പക്ഷെ, എന്നെ എന്നേ കീഴ്പ്പെടുത്തിത്തുടങ്ങിയിരുന്നു .

ഇതിനിടെ, നൂറാമനുവേണ്ടി, ഗുരുസ്ഥാനീയനാണെന്നറിഞ്ഞ് ഞാന്‍ മാസങ്ങളോളം തേടി നടന്ന അയാള്‍ക്കുവേണ്ടി മാത്രം അവസാന കുറെ ദിവസങ്ങള്‍. തെരഞ്ഞിട്ടും തെരഞ്ഞിട്ടും നൂറാമന്റെ പടം മാത്രമില്ലെന്ന് എല്ലാരും കൈമലര്‍ത്തിയത് , ഒരു തരത്തില്‍, ഭാഗ്യമായി.

മിനിഞ്ഞാന്ന് മനസ്സിലെ നൂറാമനെ മാറ്റി. പകരം , അനോനി എന്ന പ്രതിഭാസത്തെ പ്രതീകവല്‍ക്കരിച്ചാലോ എന്നു തോന്നി. ആറു വിരലുകളുള്ള ഒരു കൈത്തലം കൊണ്ട് ആകെപ്പുതച്ച ഒരു ആള്രൂപം അഭിവാദ്യം ചെയ്യുമ്പോലെ... . വേണ്ട, അമ്മയുടെ സാരിത്തലപ്പിനുള്ളില്‍, കണ്ടുപിടിക്കപ്പെടാനായി കൂനിയിരിക്കുന്ന കൊച്ചുകുട്ടികളാണ് ഇവര്‍ എന്നെനിക്കു എന്നും തോന്നാറുണ്ട്. വേണ്ട, പരിഹസിച്ചൂടാ, അതീ വരയ്ക്കു ദോഷം ചെയ്യും.
പിന്നെന്തു ചെയ്യും ?

കലവറയിലെ പലതിലൊന്നെടുത്താലൊ ?
വേണ്ട.

പിന്നെയോ ? ...

നൂറിന്റെ നിറവ് വേണ്ടെന്നു വെയ്ക്കാം. നേടിയവന്റെ ആഹ്ലാദം തന്റേതല്ലെന്നു കരുതാം. പകരം, വാഗ്ദാനം പാലിക്കാത്തവന്റെ ജാള്യം മതി. പഴയ നാട്ടുവെളിച്ചങ്ങള്‍ വീണ വഴികളില്‍ വെച്ച് മാത്രം തിരിച്ചറിയപ്പെട്ടാല്‍ മതി.

ഈ ഉദ്യമം അപൂര്‍ണമായിത്തന്നെയിരിക്കട്ടെ. അതാ എന്റെ പ്രകൃതം. ക്ഷമിക്കൂ.
----------------------------------------------------------------

അതുല്യ, ശര്‍മ്മാജി, മോന്‍ അപ്പു

അതുല്യ ഈയിടെ കൊച്ചീല്‍ വന്നപ്പോള്‍

‘ഹല’ പറഞ്ഞു. ഇതു സമ്മാനിച്ചു.

ഗെഹേഷ്‘ഏടാകൂട‘ത്തില്‍ മിനിഞ്ഞാന്ന്

ചാറ്റില്‍ വന്ന് ആവശ്യപ്പെട്ടപ്പോള്‍

അയച്ചുകൊടുത്ത ഒരു ശീഘ്രവര...

-------------------------------------------------------------------

വരയ്ക്കാന്‍ വിട്ടുപോയവരില്‍ ഇവരൊക്കെയുണ്ട്.

പതിയെ, നല്ല പടങ്ങള്‍ അയച്ചുതരാം.

തല്‍ക്കാലം, ഒരു ക്ഷമാപണമായി മാത്രം ഈ കുത്തിവരകളെ കണ്ടാല്‍ മതി :)